تأثیر خود- استنادی نویسنده بر ضریب تأثیر مجلات پزشکی ایرانی در دو نمایه‏نامه ی wos و isc

مقدمه: تولید مجلات علمی پزشکی یکی از نماد‏های توسعه ی سلامت در هر کشور است. تعداد استنادهای مجله در نمایه‏نامه‏های بین‏المللی جلوه‏ای از اهمیت آن در انتشار دانش سلامت است و در این میان سهم خود- استنادی‏ها‏ چشم‏گیر‏تر است. هدف از مطالعه ی حاضر مقایسه ی تأثیر خود- استنادی نویسنده در ضریب تأثیر مجله‏های‏ انگلیسی پزشکی ایرانی در پایگاه‏های وبگاه علوم (wos) و پایگاه‏ استنادی علوم جهان اسلام (isc) بوده است. روش بررسی : به روش تحلیل استنادی مجله در پایگاه wos و عنوان در پایگاه isc در سال‏های تا بررسی گردید. ضریب تأثیر از گزارش‏های استنادی نشریات و خود- استنادی‏ نویسنده با جستجو و مشاهده ی مستقیم‏ ارجاعات در هر پایگاه ‏گرد‏آوری و به کاربرگه منتقل شد. ضریب تأثیر بدون خود- استنادی محاسبه گردید. ابزار تحلیل داده‏ها نسخه ی نرم‏افزار spss بود. برای مقایسه ی نرخ خود- استنادی‏‏های مجلات مشترک از آزمون wilcoxon و برای مجلات غیر مشترک از آزمون mann-whitney استفاده شد. برای تعیین همبستگی خود- استنادی با ضریب تأثیر در پایگاه wos از آزمون pearson و در پایگاه isc به سبب چولگی داده‏ها از آزمون spearman استفاده شد. آزمون مقایسه ی همبستگی بین دو پایگاه، تحلیل covariance بود. یافته‏ها: نرخ خود- استنادی نویسنده در دو پایگاه تفاوت معنی‏داری نداشت (/